London Eye!

9. Kolejnym bardzo ważnym dla mnie miejscem, bo jest ono związane z marzeniami z dzieciństwa, będzie... London Eye! Podobno widoki stamtąd są nieziemskie, pragnę przekonać się na własne oczy.

Znając mnie, jeśli mi się spodoba pójdę tam dwa razy, jak będzie ciemno i w południe, by podziwiać Londyn nocą, ale także, by zobaczyć wszystkie budowle i cały krajobraz miasta.



Patrząc na tak niesamowite zdjęcia, chciałabym już tam być! Pamiętam te wszystkie diabelskie młyny w filmach, zawsze marzyłam by pójść na taki ogromny, a teraz, kto wie, może spełnienie tego marzenia jest bardzo blisko...

London Eye (Londyńskie Oko), nazywane również Millennium Wheel (Koło Milenijne) – koło obserwacyjne (diabelski młyn) znajdujące się w dzielnicy Lambeth w Londynie, na południowym brzegu Tamizy, między mostami Westminster i Hungerford. Zostało zaprojektowane przez Davida Marksa, Julię Barfield, Malcolma Cooka, Marka Sparrowhawka, Stevena Chiltona i Nica Baileya. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 30 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin (ok. 0,9 km/h) pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła.London Eye jest jedną z trzech budowli wybudowanych w Londynie z okazji nowego tysiąclecia, pozostałe to The The O₂ i The Millennium Bridge.Koło budowane było sekcjami, których części transportowane były rzeką Tamizą. Otwarcia dokonał premier Tony Blair dnia 31 grudnia 1999 roku, ale ze względu na problemy techniczne koło nie pracowało do marca 2000 roku.

Już chcę tam być, niech czas szybciej leci!