CIEKAWOSTKI-FRANCJA

Teraz przedstawię kilka ciekawostek z Francji, niektóre są dziwne, a niektóre śmieszne:

• W 1386 powieszono świnie, za zabicie dziecka.

• Francuski mężczyźni mają najniższy poziom otyłości w UE.

• Francja ma największą liczbę ośrodków narciarskich.

• Jest najczęściej odwiedzanym krajem na świecie, 75 mln turystów rocznie.

• W kraju tym jest najwięcej na świecie laureatów nagrody nobla z dziedziny literatury.

• W 1789 roku stworzono tu pierwszą powszechną Deklaracje Praw Człowieka.

• Wieża Eiffla jest malowana, co 7 lat.

• Gilotyna, użyta po raz ostatni w roku 1977, zakończyła żywot ponad 15 000 osób.

• Francuski jest uważany za najbardziej romantyczny język na świecie.

• Francuski jest oficjalnym językiem roboczym ONZ, Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, NATO i Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.

• Wino podawane jest do prawie każdej potrawy.

• Francuzi podarowali USA Statuę Wolności z okazji 100 lecia ich niepodległości.

• Kuchnia francuska jest uważana za jedną z najlepszych kuchni na świecie.

• W kraju tym są automaty w których można kupić świeże pieczywo i butelkę wina.

Teraz

CIEKAWOSTKI-ANGLIA

Uważam, że wszelkie ciekawostki zawsze zachęcają do poznania bliżej kraju, więc również to zaprezentuję.

• 1 na 8 osób zamieszkujących Anglię mieszka w Londynie

• Największą temperaturą zanotowaną w Anglii było 38.5°C w Brogdale, Kent 10 sierpnia 2003

• W Londynie żyje 12 milionów ludzi - jest to największe europejskie miasto

• Anglicy są najbardziej otyłym narodem w europie - 22.3% mężczyzn i 23% kobiet jest otyłych

• Anglicy co nie trudno się dziwić piją najwięcej na świecie herbaty - 2,5 raza więcej niż Japończycy i 22 razy więcej niż Francuzi czy amerykanie.

• 97 % anglików posiada samochód.

• W Anglii generalnie za wszystko się dziękuje, o wszystko grzecznie się prosi, wysoka kultura

• ludzi traktuje się jak półinteligentów, wszystko musi być objaśnione, opisane, wytłumaczone jak powyżej przed światłami: "Proszę czekać tutaj gdy świeci się czerwone światło" 

• większość łazienek i kuchni ma dwa krany przy umywalce: do ciepłej (wrzącej) wody i do zimnej, umyć się nie jest łatwo 

DODATEK: Typowe potrawy angielskie.

Choć Anglia nie ma najlepszej opinii na świecie, to postaram się jakoś to strawić, zwłaszcza, że nie należy ona do lekko strawnych.

Na pewno trzeba wspomnieć o rodzajach tej kuchni:

• Fry-up – czyli smażenie. Najbardziej popularnym fry-up’em jest tradycyjne śniadanie, na które składają się: jajka, bekon, kiełbaski, pomidory, pieczarki, grzanki. Generalnie w kuchni brytyjskiej dużo smażenia.

• Roasting – czyli pieczenie. W UK niezwykle popularne są pieczone mięsa, głównie wołowina, z dodatkiem pieczonych ziemniaków i warzyw.

• Grzanki - pieczywo bardzo często jest opiekane. Dlatego też w sklepach głównie dostaniemy krojony chleb.

• Jajka – główny składnik diety większości Brytyjczyków. O ile nie pojawia się w wersji „fry” podawane jest ugotowane na miękko lub twardo.

• Ziemniaki – Wielka Brytania należy do czołówki krajów, w której spożywa się największe ilości ziemniaków. Oczywiście należy tutaj wspomnieć o chips ( w Polsce znanych jako frytki), które kupujemy zawinięte w gazetę, razem z rybą (kolejne danie, które określa się mianem tradycyjnego dla kuchni brytyjskiej) oraz crisps – czyli naszych chipsach.

• Fish & Chips - znaną potrawą na wyspach brytyjskich jest smażona w głębokim oleju ryba podawana z frytkami (Fish and Chips). Dodatki stanowią różnego rodzaju sosy (Ketchup, Brown sauce, Curry sauce) oraz sałatki (Coleslaw, fasolka, cebula). 

• Wędliny – tzw. cold meats nie są szczególnie popularne na wyspach. W porównaniu do polskich sklepów – w Anglii znajdziemy znacznie mniejszy wybór.

Podział dań ze względu na godzinę podania:

BREAKFAST

Bez wątpienia najbardziej znaną potrawą w Anglii jest tradycyjne angielskie śniadanie (tzw. Full English Breakfast). Posiłek ten składa się głównie z kilku plastrów smażonego bekonu, jajek, tostów, fasolki i pomidorów. Czasem w jego skład wchodzą także płatki zbożowe i owsiane, grzyby oraz parówki. Do picia podaje się soki owocowe oraz herbatę lub kawę. 

ELEVENSES

Lekka przekąska, ok. godz. 11, między śniadaniem a lunchem. Najczęściej jest to herbata lub kawa z ciastkiem, herbatnikami.

LUNCH

Najczęściej około godziny 13, jednak nie jest to regułą. Np. dzieci w wieku szkolnym mają przerwę na lunch nieco wcześniej, podobnie jak osoby zaczynające prace około godziny 8.

TEA

Filiżanka herbaty i jakaś słodka przekąska około godziny 16-17.

SUPPER

Określenie używane do wieczornego posiłku, raczej lekkiej przekąski

DINNER

Kolacje, dla wielu główny i najbardziej obfity posiłek w ciągu doby. Często składa się z dwóch dań. Nazwy dinner i supper są stosowane wymienne, ich rozumienie i kolejność w ciągu doby zależy od regionu.

DODATEK: Typowe potrawy francuskie.

Ponieważ, podczas mojego pobytu w Paryżu, będę miała też na względzie spróbowania typowych potraw francuskich. Poszukałam w internecie i znalazłam krótką listę najbardziej znanych potraw serwowanych w tym kraju.

Francja słynie z takich produktów jak:

• bagietki- długie, cienkie pieczywo, nazywane często „bułką paryską lub francuską”

• rogalik croissant- pieczywo z ciasta francuskiego, zwyczajowo podawany bez nadzienia

• maślane bułeczki- zrobione z ciasta drożdżowego, z dużą ilością jajek i masła

• tarta- kruche, drożdżowe bądź francuskie ciasto z nadzieniem, podawana na słodko bądź słono

• ślimaki- gotowane ślimaki podawane jako przystawka. Polska jest eksporterem winniczków

• żabie udka- smakują jak kurczak 

• słynne naleśniki bretońskie- słone naleśniki z mąki gryczanej z nadzieniem np. z warzyw, ryb, mięsa, jabłek

• bouillabaisse- prowansalska zupa z ryb i owoców morza

• ratatouille- bezmięsna potrawa prowansalska na bazie duszonych warzyw

• trufle- najdroższe i najbardziej poszukiwane grzyby

• zupa cebulowa- bazą jest wywar mięsno-warzywny do którego dodaje się smażoną cebulę

• krem z dyni- francuska zupa z dyni

• musy czekoladowe- lekkie pianki czekoladowe z dodatkiem bitej śmietany

• Crème brûlée – deser przygotowywany z kremu z jaj, śmietany i cukru, z warstwą skarmelizowanego cukru na wierzchu

• zioła prowansalskie- znana mieszanka przypraw na bazie świeżych lub suszonych ziół

• sos winegret- sos do sałatek na bazie oliwy, octu, pieprzu i soli

• sos beszamelowy- rodzaj sosu przygotowywanego z mąki, mleka i masła, z dodatkiem soli kuchennej, białego pieprzu, cytryny i gałki muszkatołowej

• majonez – według legend pochodzi z Francji

• cydr- napój alkoholowy na bazie jabłek, bez cukru

• calvados- napój alkoholowy, o jabłkowym smaku,wyrabiany poprzez destylacje cydru. We Francji traktowany jako lekarstwo na trawienie bądź pobudzenie apetytu

• szampan- rodzaj wina musującego, nazwa pochodzi od Szampanii, regionu w północno-wschodniej Francji

Mam też spis rodzajów restauracji we Francji. W Polsce mamy głównie: restauracje, kawiarnie i wszelkiego rodzaju gospody, serwujące głównie kuchnię staropolską, zaś w Francji wyróżniamy:

• crêperie - restauracja w której serwuje się pod rożną postacią crêpes, czyli naleśniki.

• restaurant - restauracja w której przyrządza się tzw. haute cuisine. Aby określić ich jakość, przede wszystkim posiłków, specjalne komisje przyznają im (po dogłębnej analizie, konsumpcji) odpowiednią liczbę gwiazdek, noży bądz widelców. Jednym z ekspertów jest słynny przewodnik Michelin (Le Guide Michelin).

• café - kawiarnia w której można napić się kawy bądź inne napoje, oraz zjeść lekkie, małe dania.

• auberge – znana w Polsce jako gospoda.

• bistrot - niewielka restauracja w której podawane jest zazwyczaj jedynie „plat du jour”, czyli danie dnia.

• brasserie – dawniej było to miejsce w którym serwowano piwo, jednak teraz mają już charakter kawiarni, gdzie podawane są również tradycyjne posiłki.

Galeries Lafayette!

1. Dziesięciopiętrowe, najpopularniejsze centrum handlowe w Paryżu, jako przedstawicielka kobiet i tam muszę się znaleźć. Znajduje się tam 67 sklepów.
Sama budowla kojarzy mi się z filmami o Świętach Bożego Narodzenia, jak wszyscy przychodzą kupować prezenty, wygląda zjawiskowo.






Mam wrażenie, że jak wrócę z tej podróży wszystko będzie wydawało mi się malutkie i biedne. Jestem dumna z tego, że jestem Polką, jednak jesteśmy dużo w tyle za zachodnią Europą.

Cathédrale Notre-Dame de Paris!

2. Jako fanka nr 1 "Dzwonnika z Notre Dame" nie może mnie zabraknąć w Cathédrale Notre-Dame 
de Paris. Wspaniała, gotycka budowla, robiąca wrażenie, w nocy, w dzień, podczas deszczu, niezależnie od warunków, ona wygląda efektownie!






Choć osobiście nie lubię zwiedzać kościołów i katedr, ta na prawdę robi na mnie wrażenie!

Gotycka katedra w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Victora Hugo.

Jej nazwa tłumaczy się jako Nasza Pani i odnosi się do Matki Boskiej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité w4. okręgu Paryża, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX wieku. Jej budowa trwała ponad 180 lat (1163-1345).

21 maja 2013 roku w katedrze samobójstwo popełnił Dominique Venner, francuski pisarz, strzelając sobie w głowę z pistoletu. Przed samobójstwem umieścił na blogu wpis: "Potrzeba spektakularnych i symbolicznych gestów, żeby obudzić ludzi i ich uśpione sumienia". Chodzi tutaj o sprawę legalizacji związków homoseksualnych we Francji.

Tour Eiffel!

3. Zacznijmy w końcu Paryż! Kocham Francję, ich modę, ich język, wszystko...Oprócz kuchni... Wątróbka z gęsi czy ślimaki, to raczej nie moje klimaty, ale jeszcze może się zmienię... Kto wie?

Jednak teraz chcę trochę powiedzieć o tour Eiffel, z której jest piękny widok na Paryż i okolice! Mierzy 324 m, to jest prawie trzy razy więcej niż London Eye, to musi robić wrażenie. Słyszałam opinie, że według niektórych to po prostu kupa złomu, ale ocenię to, jak tam będę, po zdjęciach zapowiada się wspaniale!








Już nie mogę się doczekać! 

Ale przystało też, chociaż trochę być zapoznanym z historią tej budowli:

Wieża Eiffla – najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji.

„Żelazna dama” stoi w zachodniej części miasta, nad Sekwaną, na północno-zachodnim krańcu Pola Marsowego.

Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała upamiętnić 100. rocznicę rewolucji francuskiej oraz zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Projekt podkreślał architektoniczne walory żelaza, wbrew dominującemu w XIX wieku akademizmowi, który uważał żelazo za prosty materiał budowlany. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.

ZSL London Zoo!

4. Jedno z Zoo z największym zbiorem w Wielkiej Brytanii, jako, że jestem w klasie biologiczno-chemicznej... I tam nie może mnie zabraknąć!
Ja ogólnie uwielbiam chodzić po zoo, jeśli jest tam co oglądać, w naszym, Bydgoskim, niestety nie ma dużo okazów, które by mnie zainteresowały.





Zoo w Londynie – jest najstarszym ogrodem zoologicznym na świecie. Zostało otwarte w Londynie 27 kwietnia 1828 roku i początkowo planowano jedynie przechowywać w nim okazy do badań naukowych. Ostatecznie otwarte dla publiczności w 1847 roku. Obecnie znajduje się tam 755 gatunków zwierząt w ogólnej liczbie 15 tys. sztuk, co stanowi jeden z największych zbiorów w Wielkiej Brytanii

Myślę, że nie zaskoczy mnie ta wizyta, ale nie chcę tego pominąć.

London Cable Car!

5. Mało znana w Polsce atrakcja w Londynie, nie wiem czemu, bo to musi być na prawdę straszne, ale i też niezapomniane przeżycie!
Cable Car na wysokości  90 m, jadący z prędkością 6 m/s.
Patrząc na zdjęcia, nie powiem, trochę się boje, ale do odważnych świat należy, więc wiem, że to zrobię!





Głównie przeraża mnie grubość tej linki, która się wydaje delikatna (choć na pewno taka nie jest), bo co prawda London Eye, wspomniane wcześniej ma wysokość 135 m, to jest o 45 m więcej, ale to i tak wydaje mi się bardziej przerażające!

Oxfrod Street!

6. Czas na shopping-czas na Oxford Street. Ponad 300 sklepów... Jest w czym wybierać! A która kobieta nie lubi chodzić po sklepach? Jak dla mnie... Raj na ziemi!



Jeśli mam być szczera, to trochę przeraża mnie to natężenie ruchu, bo nie lubię tłoku, ale to jest Oxford Street, więc tam trzeba być!



I can't wait! 

Oxford Street – ulica w Londynie skupiająca ponad 300 sklepów, najbardziej ruchliwa arteria handlowa w Europie. Jej nazwa wywodzi się od części dawnego Londynu – Oxford Road, która rozpoczynała się w Newgate. Obecnie stanowi część drogi A40, choć nie jest oznakowana, podobnie jak inne drogi w centrum Londynu.

Chyba zacznę już oszczędzać na te zakupy...

Piccadilly Circus!

7. Skrzyżowanie dwóch głównych ulic w Londynie, brzmi niepozornie, ale to jedna z głównych atrakcji w Londynie. 





I kto mi powie, że widzi ten widok pierwszy raz?
Jak większość atrakcji w Londynie, warto zobaczyć je też nocą, zwłaszcza z powodu ogromnych reklam świetlnych.

Plac i skrzyżowanie głównych ulic w samym sercu teatralnego i rozrywkowego rewiru West End w Londynie, będącego częścią Soho.

Powstało w 1819 po skrzyżowaniu ulic z Regent Street. Wcześniejszą nazwą była Portugal Street na cześć księżniczki Katarzyny Braganzy z Portugalii, poślubionej przez króla Karola II.

Miejsce rozpoznawalne na całym świecie głównie dzięki reklamom świetlnym takich firm jak np. SANYO, McDonald's czy Coca-Cola, umieszczonym na jednym z rogów placu. W centralnym miejscu znajduje się fontanna z figurką Anterosa. Jest to miejsce spotkań londyńczyków i atrakcja turystyczna Londynu.

Bezpośrednio pod placem w podziemiach znajduje się stacja metra Piccadilly Circus.

Zapowiada się wspaniała przygoda!

Hyde Park!

8. Na wolne, ciepłe, słoneczne popołudnie najlepsza będzie wycieczka do... Hyde Parku! Anglia słynie ze swoich parków i trawników, więc nie może mnie tam zabraknąć!





Wygląda to przepięknie, mam nadzieję, że będę miała okazję się tam przejść, albo pojeździć na rolkach, bądź rowerze.

W 1536 roku Hyde Park nabył w posiadanie Henryk VIII, który pozyskał je od mnichów z Opactwa Westminsterskiego. Później park był prywatnym terenem łowieckim Jakuba I. W 1637 roku Karol I zmienił jego naturę i park stał się miejscem publicznym.

Większość obiektów architektonicznych w parku została zaprojektowana w latach 20. XIX wieku przez Decimusa Burtona. Od XIX wieku park stał się popularnym miejscem spotkań towarzyskich i wydarzeń kulturalnych.

To właśnie przed parkiem, na rogu północno-wschodnim, znajduje się Marble Arch. Była to oryginalna brama Pałacu Buckingham zbudowana w 1827 roku. Okazała się jednak za wąska dla królewskiej karety i przeniesiono ją w obecne miejsce w roku 1851.

Miejscem, któremu nazwa Hyde Park zawdzięcza swoje potoczne znaczenie – jako forum dla swobodnego wypowiadania wszelkich poglądów w imię wolności słowa (pod warunkiem nieobrażania królowej) – jest Speakers' Corner, położony w pobliżu Marble Arch. Jest to tradycyjne miejsce przemówień i debat (przemawiali tam m.in. Karol Marks i Włodzimierz Lenin), odbywających się zwłaszcza w niedzielne poranki. Hyde Park jest też miejscem wielu koncertów. Występowali tu m.in. The Rolling Stones(1969), King Crimson (1969), Pink Floyd (1970), Roy Harper (1971), The Who (1973),Queen (1976), Eric Clapton (1996), Bon Jovi (2003, 2011), Red Hot Chili Peppers(2004), Live 8 (2005), Depeche Mode (2006) i Madonna (2012).

30 lipca 1991 na bezpłatny koncert tenora Luciano Pavarottiego przyszło 100000 osób.

Mam nadzieję, że podczas mojego pobytu w Anglii, będzie ciepło, słonecznie i idealnie!

London Eye!

9. Kolejnym bardzo ważnym dla mnie miejscem, bo jest ono związane z marzeniami z dzieciństwa, będzie... London Eye! Podobno widoki stamtąd są nieziemskie, pragnę przekonać się na własne oczy.

Znając mnie, jeśli mi się spodoba pójdę tam dwa razy, jak będzie ciemno i w południe, by podziwiać Londyn nocą, ale także, by zobaczyć wszystkie budowle i cały krajobraz miasta.



Patrząc na tak niesamowite zdjęcia, chciałabym już tam być! Pamiętam te wszystkie diabelskie młyny w filmach, zawsze marzyłam by pójść na taki ogromny, a teraz, kto wie, może spełnienie tego marzenia jest bardzo blisko...

London Eye (Londyńskie Oko), nazywane również Millennium Wheel (Koło Milenijne) – koło obserwacyjne (diabelski młyn) znajdujące się w dzielnicy Lambeth w Londynie, na południowym brzegu Tamizy, między mostami Westminster i Hungerford. Zostało zaprojektowane przez Davida Marksa, Julię Barfield, Malcolma Cooka, Marka Sparrowhawka, Stevena Chiltona i Nica Baileya. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 30 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin (ok. 0,9 km/h) pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła.London Eye jest jedną z trzech budowli wybudowanych w Londynie z okazji nowego tysiąclecia, pozostałe to The The O₂ i The Millennium Bridge.Koło budowane było sekcjami, których części transportowane były rzeką Tamizą. Otwarcia dokonał premier Tony Blair dnia 31 grudnia 1999 roku, ale ze względu na problemy techniczne koło nie pracowało do marca 2000 roku.

Już chcę tam być, niech czas szybciej leci!

Tower Bridge!

Z powodu moich przyszłych wakacji spędzonych po części w Wielkiej Brytanii (najprawdopodobniej) zainteresowałam się ciekawymi miejscami, które można tam odwiedzić i które ja planuje zobaczyć! Przyłączcie się do mnie w tej małej podróży! Zachęcam!

10. Obowiązkowym miejscem, które na pewno zobaczę w nocy będzie... Tower Bridge! Na pierwszy rzut oka, zwyczajny most, ale gdy się przyjrzyjmy, bądź zobaczymy go nocą oczaruje nas swoim urokiem!



Wygląda niesamowicie!

By dowiedzieć się więcej, zagłębiłam się bardziej w teorię:

Jest to most zwodzony w Londynie (mylony niekiedy z sąsiednim mostem Londyńskim London Bridge, przeprowadzony przez Tamizę, w pobliżu Tower of London, od której bierze swą nazwę). Jeden z najbardziej znanych obiektów w Londynie, zbudowany w stylu wiktoriańskim. Jego historia zaczęła się w roku 1872, kiedy to parlament angielski rozpatrzył projekt ustawy dotyczącej budowy drugiego mostu nad Tamizą. Mimo zastrzeżeń zgłaszanych przez zarząd zamku Tower of London ustawa została uchwalona. Postawiono jednak warunek, który został spełniony, styl mostu miał harmonizować ze stylem zamku. Architektem jego był Horace Jones, który zastosował modną podówczas konstrukcję: stalowy szkielet obłożony kamieniem w stylu neogotyckim. Most został ukończony w 1894. Jest mostem zwodzonym, umożliwiającym przepływanie statków oceanicznych do około 40,5 m wysokości powyżej poziomu wody. Przez pierwsze lata był otwierany nawet 6000 razy rocznie, teraz jedynie 1000 razy na rok.

Charakterystycznym elementem mostu są dwie wieże główne, połączone u góry dwoma pomostami - kładkami dla pieszych, zawieszonymi 34 m nad jezdnią i przeszło 44 m nad oznaczeniem górnego poziomu w rzece. Środkową część mostu stanowią dwa podnoszone przęsła - urządzenia dźwigowe z przeciwciężarem. Są to dwa gigantyczne skrzydła, każde o wadze 1 200 ton, uniesione w górze, tworzą z płaszczyzną jezdni kąt 86 stopni. Obecna kolorystyka mostu istnieje od 1977 roku. Wtedy, w 25 rocznicę koronowania królowej Elżbiety II przemalowano go na kolory: niebieski, biały i czerwony. Pierwotnie most miał kolory w tonacji beżowej.

Tower Bridge przecina Tamizę na wschodnim końcu Londynu. Od początku swojego istnienia uznawany był za arcydzieło ówczesnej inżynierii. Porównywano go ze słynną już wieżą Eiffla, zbudowaną pięć lat wcześniej. Potężny, ważący ponad 2000 ton,napędzany parą mechanizm mostu, regulował otwarcie jego środkowej części. Umożliwiał przepływanie wielkich żaglowców (tall shpis). Stary mechanizm mostu obecnie nie jest już używany. Zastąpiono go nowoczesnym elektrycznym urządzeniem. Nocą most jest oświetlony i widać z niego London Eye oraz wieżowiec przy 30 St Mary Axe.

Jest jednym z najchętniej odwiedzanych londyńskich zabytków zaraz po Big Benie.

Myślę, że moja pierwsza noc w Londynie będzie miała swoją część na tym moście!